دوست گرامي. قطرت انسان خداجويي است و خدا پرستي و توحيد ريشه در فطرت دارد، ولي اين فطرت استعدادي است كه بايد شكوفا شود و انبياي الهي آمده اند تا همين فطرت را شكوفا كنند و آموزه هاي ديني در همين راستا است. انسان با عقل خود نمي تواند مطمئن باشد كه راه را درست مي رود و در مسير فطرت است. چون عقل در معرض هجوم نفسانيات است و امكان انحراف هست به دين و هدايت خدا و انبياي الهي نياز هست. البته دين تقليدي هم كارساز نيست و انسان بايد با آگاهي و اختيار خود اين مسير را طي كند. بيم و ا ميد در زندگي و دين داري مفيد است ولي در يك مرحله بالاتر تنها عشق است كه حكومت مي كند و عارف در راه عشق حركت مي كند. موفق باشيد.