به لطف خداوند بنده چند وقتی است که نافله شب می خوانم. اما پدر و مادرم با این موضوع مخالفند و بعضی اوقات به صورت کنایه وار این ناراحتیشان را ابراز می کنند مثلاً چند وقت پیش پدرم به مادرم می گفت باید رسول(بنده) را آنقدر در طول روز خسته کنم که دیگر توان نافله شب خواندن نداشته باشد و شما هم مطمئنا از اهمیت نافله شب در رشد انسان آگاه هستید و آنقدر در احادیث، آیات، اشعار و گفتار عرفا به این مسئله مهم اشاره شده است که اهمیت آن اظهر من الشمس است، حالا بنده موقتاً خواندن نماز شب را تعطیل کرده ام ولی شما یک راهکار ارائه بفرمایید؟

در پاسخ به چند نکته توجه نمایید :
1- هیچ پدر و مادر مومنی با اصل عبادت و نماز شب فرزندشان مخالف نیستند بلکه گاهی دلسوزی و شفقت آنها و این تصور که بیداری شب موجب خستگی و ملالت فرزندشان می گردد با آن مخالفت می کنند . حال اگر شما برای آنها توضیح دهید که این نماز موجب شادابی و نشاط جسمی و روحی من می شود و موفقیت مرا در امور تحصیلی و فعالیت روز مره بیشتر می کند شاید آنها با شما مخالفت نکنند .
2- بیان آثار مثبت جسمی و روحی و معنوی نماز شب و اجر و پاداش عظیمی که دارد تامین شدن سعادت دنیا و آخرت با خواندن نماز شب در تغییر رای و نظر آنها موثر است .
3- اگر مخالفت آنها ادامه پیدا کند شما می توانید قبل از خواب نماز شب را بخوانید و نیز می توانید قضای آن را در روز بخوانید و علما گفته اند که قضای نماز شب در روز از خواندن ان در اول شب و قبل از خواب بهتر است و اجر بیشتری دارد .
4- توجه داشته باشید که اگر انسان قصد کار خیری را داشته باشد و به هر دلیل موفق به انجام آن نشود خداوند ثواب آن را به او می دهد و در مورد نماز شب به خصوص روایت شده که اگر کسی نیت خواندن نماز شب را داشته باشد وبه خاطر مانعی مانند خواب ماندن موفق نشود، خداوند ثواب این نماز را به او می دهد .
5- اگر ایستاده خواندن نماز شب توجه والدین شما را جلب می کند و آنها متوجه می شوند می توانید به صورت نشسته بخوانید .

6- در پایان بدانید آنچه شرعا حرام است آزار و اذیت والدین است. در صورتی که ایشان از نماز شب شما اذیت می شوند، موقتا آن را ترک کنید و در صورتی که اذیتی در کار نیست و تنها اظهار مخالفت است، می توانید ادامه دهید. البته اگر این مخالفت به صورت امر و دستور باشد، یعنی بگویند نباید بخوانی یا باید ترک کنی، اطاعت ایشان واجب است.