نسبت به یکی از دوستانم که فردی بسیار باتقوی و پاک است حساس شده ام، چه کارکنم تا این حساسیت از بین برود؟ بعضی مواقع تصمیم می گیرم که رابطه ام را نسبت به او کم کنم که این کار صددرصد به ضررم خواهد بود، خواهشمندم راهنماییم کنید!

این مقدار که پایبند و وفادار به دوستان خوبتان هستید نشان از طینت پاک و خوب شما دارد و امیدواریم که همواره خوب باشید و به سوی خوبی ها حرکت کنید.
ارتباطات دوستانه و روابط بی شائبه و بی غل و غش انسانی، موهبتی است خدادادی است که در حفظ و استحکام آن باید کوشید. در مورد سوال شما نکاتی را بیان می کنیم:
1. این را هر انسانی باید بداند و بپذیرد که افراد با یکدیگر از جهت روحی و روانی، فرهنگی و رفتاری متفاوت هستند. شما اگر به اطراف خود یک نگاه گذارا بیندازید می بینید که فرزندان یک خانواده که از یک پدر و مادر هستند با یکدیگر از جهت خلق و خو متفاوت می باشند و این یک امر طبیعی است تا چه برسد به دوستی که از یک خانواده ی دیگری می باشد و دارای روحیات، تربیت ها و نگرش های خاصی هست. پذیرش و درک این مطلب در زندگانی آینده ی شما نیز که قرار است شریک زندگی انتخاب کنید نیز بسیار اهمیت دارد و بیشتر اختلافات، طلاق ها و ناراحتی ها از توجه نکردن به این مسئله ناشی می شود.
روایاتی که از اولیاء دین در مورد مدارا با افراد بیان شده به همین امر اشاره دارد:
پیامبر اکرم – صل الله علیه واله و سلم – می فرماید: مدارا کردن با مردم نصف ایمان است و نرمی و مهربانی کردن با آنان نصف زندگی است.
امام علی – علیه السلام – می فرماید: سلامت دین و دنیا، در مدارا کردن با مردم است.
این روایات با این نکات دقیق جز از زبان معصومین نمی تواند بیان شود. اگر مدارا با مردم نباشد کسی نمی تواند با دیگران رفت و آمد و رفاقت کند، زیرا کارهای دیگران در بعضی مواقع با ساختارهای ذهنی ما جور در نمی آید و با این اختلافات فکری و رفتاری باید با همگان قطع ارتباط کرد، آیا این کار امکان پذیر و معقول است؟!
2. اگر بپذیریم که ما هم دارای رفتار و اعمال نادرستی هستیم، می توانیم دیگران را تا حد زیادی درک کنیم و را بطه ی خوبی با آنها بر قرار کنیم، اصلاً ما در این دنیا آمده ایم که این رفتار و کردارهای نامطلوب مان را اصلاح کنیم. آیا تا به حال فکر کرده ایم که ما چه کارهای نادرستی نسبت به دوستان خود کرده ایم و آنها چگونه با ما رفتار کرده اند؟
3. خود شما به خوبی به این مطلب اشاره کرده اید که قطع دوستی و یا حتی کم کردن رابطه ی شما با این دوست برای شما ضرر آفرین است، زیرا این کار شما باعث می شود یک دوست خوب که بر روی شما می تواند اثرات مثبتی بگذارد را از خود دور کرده اید و این به ضرر شما است، زیرا باعث می شود که از کمال و رشد مطلوب تر و سریع تر خود را محروم کنید. آیا دوست دیگری انتخاب کنید هیچ ایرادی او ندارد؟ و محسنات و ویژگی های این دوست خوب شما را دارد؟! مرور خوبی ها و خصلت های خوب رفیق شما در پیوند و استحکام دوستی شما موثر است.
4. فکر کنید که از چه کارهای این دوست خوبتان دچار حساسیت شده اید، این موارد را در برگه ای یاداشت کنید و روی آن تأمل کنید که این حساسیت و مشکل منشأ آن به خاطر روحیه و حساسیت های خود شما است؟ و یا کارهای دوستتان دچار کاستی های است؟ بعد از شناسائی علت در رفع آن اقدام کنید، مثلاً اگر اشکال از خود شما است به نکاتی که در شماره های بالا ذکر شد، فکر کنید و آنها را با خود مرور کنید و سعی کنید از حساسیت های خود بکاهید و یا اگر مسائل رخ داده از ناحیه ی ایشان است با دادن یک هدیه ی کوچک و یا در یک موقعیت مناسب می توانید مطلب را با او در میان بگذارید و قبل از آن به ایشان بگوئید که او را دوست می دارید و محسناتش را باز گو کنید و بعد بیان کنید برای استحکام دوستی مان این را با شما در میان گذاشته ام و با هم برای رفع آن اقدام کنید. بر روی این روایات گرانقدر فکر کنید و بر روی آثار و نتایج آنها تأمل کنید.
امام علی – علیه السلام – می فرماید: رفیق را رفیق گفته اند، چون در سامان دادن دینت تو را همراهی می کند. پس، هر که در سامان دادن دینت، تو را یاری کرد، او رفیقی شفیق است.
امام علی – علیه السلام – می فرماید: همنشینی با بدان، بدی می آورد، همچون باد که هر گاه بر بوی بد بگذرد، بوی بد با خود می آورد.
امام علی – علیه السلام – فرمودند: دوری کن از خود پسندی و بدخویی و بی صبری؛ زیرا با وجود این سه خصلت، دوستی برای تو باقی نمی ماند و مردم همواره از تو کناره می گیرند.
امام صادق – علیه السلام- می فرماید: باریک بینی و موشکافی ( نسبت به دوستان ) مایه ی جدایی است، و خرده گیری، مایه ی دشمنی.
در پایان یاد آور می شویم که: دوستی با این دوست خوب و پاک را غنیمت شمارید و او را آن طور که هست بپذیرید و بدانید همگان یک طور نیستند و همه ی ما دارای ضعف ها و قوت هایی هستیم. امیدواریم همواره برای یکدیگر دوستان خوب باشید.

برای آگاهی بیشتر لطفا منابع زیر را مطالعه بفرمایید:
- دوستی در قرآن و حدیث، نوشته آقای ری شهری، ناشر دارالحدیث.
- رفاقت و دوستی از دیدگاه قرآن و روایات، محمد بیستونی وهمکاران ، نشر بیان جوان،1387.