من به مدت 3روز به اردو رفتم جمکران و قم و حرم امام خمینی(ره) خیلی گریه و التماس کردم ولی چرا آقا را ندیدم؟

ابتدا باید بدانیم که وظیفه و تکلیف ما در عصر غیبت کبرى، زمینه‏سازى براى ظهور و قیام امام زمان(عج) و آمادگى براى همراهى با او، ترویج و تبلیغ آرمان‏هاى والاى امام«ع»، هم سنخى و ارتباط روحى و قلبى با آن حضرت، عمل به دستورات دینى، شناخت خواسته‏هاى او از ما و رفع موانع ظهور است.
دوران ما، عصر انتظار پویا و سازنده است و معناى آن چشم به راه بودن، دعا کردن، صبر و تحمّل داشتن و تقویت ایمان و یقین است. ما از این طریق مى‏توانیم ارتباط روحى و قلبى عمیقى با امام«ع» برقرار سازیم و همیشه و در همه جا، به فکر و یاد او باشیم و براى سلامتى و فرج آن حضرت دعا کنیم. بر این اساس در کتاب‏هاى معتبر روایى، سفارش و دستورى مبنى بر زیارت و ملاقات با امام زمان(عج) نرسیده است. چنین خواسته‏اى، خارج از وظایف ما و الزامات غیبت کبرى است.
آرى اگر درخواست ملاقات با حضرت در عصر غیبت، به جهت بهره‏مندى از وجود او و مورد عنایت خاص او قرار گرفتن است، مطلوب و پسندیده است و چنانچه همراه با اخلاص، ورع، معرفت، تسلیم و عشق باشد، عنایاتى به انسان خواهد شد و به کمالاتى دست خواهد یافت.
ندیدن امام زمان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد اعم از اینکه حضرت صلاح نمی دانند و یا اینکه ما لیاقت نداریم . باید دانست زیارت حضرت توفیقی نیست که به راحتی نصیب کسی شود و نباید گمان کنیم که اگر یک بار به جمکران رفتیم پس باید حضرت را ببینیم . مقدمات نیاز دارد و از همه مهمتر این است که اعمالمان مقبول حضرت باشد تا بتوانیم با حضرت سنخیت پیدا کنیم و قابلیت ملاقات با ایشان را داشته باشیم.
آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب کن تو خانه و پس میهمان طلب.
مهم این نیست که شما حضرت را ببینید بلکه مهم آن است که حضرت شما را دیده و مورد نظر و عنایت قرار دهند آنچه که ما به آن ماموریم اولی نیست بلکه دومی است . بکوشیم مورد عنایت و نظر حضرت قرار بگیریم این مهم است بعد از آن اگر حضرت هم صلاح دانستند اجازه ملاقات به ما می دهند و اگر صلاح نبود ما توقعی نداریم
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که دوست خود روش بنده پروری داند.
آری از ما بندگی می اید و گلایه از آقا مناسبت با بندگی ندارد
لاف عشق و گله از یار؟چنین لاف خطاست عشق بازان چنین مستحق هجرانند.
موفق باشید