من دانشجوی پسر دانشگاه شهرکرد هستم. حدود 3ماه پیش کاملا بی خیال که دارم چه کار می کنم برای عمره دانشجویی ثبت نام کردم. بعد از چند هفته اسمم همراه هم اتاقی و هم رشته ام درآمد والان یک هفته دیگه عازم مدینه النبی هستم شهری که خیلی آرزوی رفتن به اونجا حتی برای یک دقیقه را دارن. همیشه با خودم میگم منو چه به مکه من با این همه گناه چه به حاجی شدن.
تو رو خدا بهم کمک کنید قبل از این سفر بزرگ از این شک بیرون بیام تو رو خدا بهم بگین چی کار کنم که از این فرصت بهترین استفاده رو ببرم؟ چی کار کنم که بعد حج افسوس نخورم کاش فلان کار را کرده بودم؟ کمکم کنید تا بتونم حاجی واقعی بشم و حاجی بمونم چون حاجی شدن آسان ولی ماندن سخت ... واقعا سخت؟

در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
1- هر کاری را باید با بصیرت و مطالعه آغاز کرد بنا بر این اولین قدم و گام این است که بدانید کجا می روید و چرا می روید و زائر کجا هستید . باید دانست که عبادت عمره چیست و چه آثار و برکاتی دارد و چه مضمون و محتوایی دارد .
باید تامل کرد که زیارت مرقد پاک رسول خدا و تربت بی نشان سیده بانوان عالم و خاک تفتیده امامان مظلوم بقیع یعنی چه و چه نورانی ماندگاری در انسان ایجاد می کند و چه توفیق بی بدیل و عظیمی است .
باید معنای زیارت را دانست و لمس کرد و خود را برای درست و کامل و تما عیار انجام دادن آن آماده ساخت .
زیارت حضور یافتن زائر در نزد ولی خدا و بهره مند شدن از فیض حضور و اشراقات و فیوضات بنده برگزیده خدا است .
زیارت از یاد نبردن پیمان با خدا و ولی حق و تجدید عهد و پیمان با جانشینان خدا بر روی زمین است .
زیارت تجدید قوای معنوی تحلیل رفته و نیروی معنوی و روحانی گرفتن از منبع معنویت و نورانیت و روحانیت است .
زیارت خود را در دریای کمال و عظمت انداختن و خود را در این دریای مواج غرق کردن و خودیت را فراموش کردن و خوبی و کمال و ادب را باز یافتن است .
زیارت رها شدن از دغدغه ها و اضطراب ها و دل نگرانی ها و آرمیدن در حریم امن ولایت معصوم است .
2- این سفر روحانی و نورانی حساسیت خاصی برای همه عاشقان خدا دارد پس باید برای این سفر مهیا شد . سوال اینجاست که چگونه باید آماده شویم؟
ابزارهای مقدماتی این سفر چیست و چگونه باید رفتار کنیم تا این سفر اثر دو چندان در روح و قلب ما داشته باشد؟
حال که می‎خواهیم این سفر را آغاز کنیم چه بایدها و چه نبایدهایی باید مد نظر باشد.
در ابتدا سه اصل مهم که، نبود آن این سفر را از اساس بی‎اثر می‎کند گفته می‎شود و سپس چندین نکته دیگر که رعایت آن باعث افزایش اثر بخشی این سفر است. هر چه که به این بایدها و نبایدها توجه کنیم تغییر و تحول در روح و روان خود را بیشتر احساس خواهیم کرد.
این سه اصل مهم در ایران باید تذکر داده شود تا زائر فرصت انجام و تمرین آن را داشته باشد. طرح این مباحث به زائر آرامش می‎‎دهد و او را آماده می‎کند که زمان احرام احساس ارتباط بیشتر با خدای خود کند.
1- «نیت خالص» ؛ فقط برای خدا ؛ خیلی مشکل است اما بسیار شیرین، نه همسر، نه فرزند، نه دوست، نه نزدیک و نه دور، شاید این سفر، سفر آخر و یا سفر آخرت اوست، هیچ معلوم نیست و به هیچ کس تضمین داده نشده که این اخرین سفر نباشد.
2- «رفتار خالص» فقط برای خدا، به خاطر او حلالیت طلبیدن اگر چه با یک تلفن، عذر خواهی اگر چه مقصر نیستیم، خداحافظی به بهانه مکه اگر چه خجالت می‎کشیم، گفته شود که وصیت نامه بنویسید. وصیت نامه عمر انسان را زیاد می‎کند، بدهی‎ها، طلب‎ها، سفارش‎ها، ...
از الان تمرین کنیم که رفتار ما خدا گونه باشد، اگر به دیدار معشوق می‎رویم، چند دقیقه‎ای انتظار برای جوان یا پیرمردی در کاروان عیب نیست، خدا هم برای آنان صبر می‎کند. اگر به دیدار معشوق می‎رویم، دیگر گوشت در غذا، سردی و گرمی نوشابه، کوچک و بزرگی میوه عیبی ندارد ...
3- «مال خالص» فقط برای خدا، اگر برای او سفر می‎کنیم، اگر با عشق به او می‎رویم باید طوری برویم که او می‎خواهد، او ما را برای خودش می‎خواهد، پس باید با مال خالص همانطور که گفته به سویش حرکت کنیم.
گفته شود خمس مال خود را حساب کند، پیش هر کسی که می‎خواهد، فقط با مالی که مال خودش نیست و یا مخلوط شده به این سفر عشق نیایید.
وقتی که لبیک می‎گوید آیا منتظر جواب آن است؟ کسی که مال دیگران را به همراه دارد چه جوابی می‎شنود؟
گفته شود حداقل آن چیزی که باید پاک باشد پول این سفر و وسایل همراه است. در مسجد شجره دیر است الان به فکر باشند.
این جملات ، جملات طلایی است:
**« هر چه سبک‎تر، پرواز مرتفع‎تر »**
**« هر چه سبک‎تر، پرواز بلندتر »**
**« هر چه سبک‎تر، پرواز لذت‎بخش‎تر »*
3- همان کسی که میزبان شما است اسباب ضیافت روحانی شما را فراهم می سازد و نور عمره و عبادت و بندگی را در دل شما روشن و بر افروخته می دارد و لذت مناجات با خود و شیرینی دیدار خانه اش و مرقد اولیایش را به شما می چشاند تنها از او بخواهید که چیزی مانع این فیض نشود و گناهی سد راه این بهره های ماندگار روحی و معنوی نگردد . از گذشته خود اگر گناهی بوده که معمولا هست, توبه کنید و تصمیم بگیرید راه خود را با این سفر به سوی خدا اصلاح نمایید. حاجی یعنی کسی که در راه رسیدن به خداوند سعی و تلاش می کند. امیدواریم همیشه حاجی باشید و بمانید. موفق باشید.