بازدید امروز : 106
بازدید دیروز : 65
حالتون خوبه؟ ولی من اصلا خوب نیستم. خیلی احساس تنهایی میکنم. نمی خوام شکایت کنم ولی احساس میکنم خداجونم من دوست نداره. مگه خداخودش نگفته که اگر بنده من دعا کنه و چیزی از من بخواد اجابت می کنم. پس چرا دعاهای من اجابت نمیشه؟
باید توجه داشته باشیم که؛ برای مؤمن این دنیا اصلا جای رسیدن به خواسته های شخصی نیست. و فلسفه وجودی این دنیا، برای به کمال رساندن انسان است. حال اگر آرزو و خواست ما در مخالفت با این هدف بود ، مهربانی خداوند این است که خواسته ما را به ما ندهد. و توجه و مهربانی، فقط دادن خواسته ها نیست، گاهی ندادن است. چنانکه اگر فرزندِ کسی زهری را با تصور این که شربت است ؛با اصرار فراوان از او بخواهد، آیا زمانی این پدر یا مادر مهربان هستند که آنرا به فرزندشان بدهند یا مهربانی شان این است که او را از آن خواسته دور سازند؟
شاید شما بگویید که خواسته ی من چیز خوبی بوده و به مصلحت من بوده و خدا نداده. ولی باید توجه کرد که علم انسان محدود است و از تمام زوایای وجودی خود و نیز از آینده خود آگاهی ندارد و نمی تواند چیزی که حقیقتا به نفع اش است تشخیص دهد. خداوند حکیم در معجزه ی آسمانی خود می فرماید:
« ... عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون ـــــ چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است ؛ یا چیزى را دوست داشته باشید ، حال آنکه شرِّ شما در آن است ؛ در حالی که خدا مىداند و شما نمىدانید. » (البقرة:216)
اما اگر دعایی مستجاب نشد به این معنی نیست که خداوند اعتنایی به بنده اش نکرده. در روایات آمده : خداوند به بنده اش مشتاق تر از بنده به خداست. و وقتی بنده ای خدا را می خواند ؛ قبل از او ، خداوند او را خوانده و دعوت کرده که توانسته دعا کند و با خدا مناجات نماید. بعد از دعای بنده هم حتما خداوند به او جواب می دهد و اجابتش می کند. استدلالات فلسفی نیز این را ثابت می کند. و ثابت می کند که امکان ندارد بنده خدا را بخواند و دعا کند با اینکه خدا او را دعوت نکرده باشد.
خداوند کریم ،مهر و عشق خود را به بندگانش ،در این حدیث قدسی چنین بیان می فرماید:
«یا عیسی کم أطیل النّظر و أحسن الطلب و القوم فی غفلة لا یرجعون؛ ای عیسی چهقدر نگاههای خود را طولانی کنم(چشم انتظار بنده گانم باشم) و مشتاقانه آنها را بخواهم و مردم در غفلت باشند و به سوی من بازنگردند». (الکافى، ج8، ص134(
این فرض که دعایی باشد که مستجاب نشود فرض اشتباهی است و باید گفت: هر کس دعا کند خداوند به او نظر می کند و چیزی به او عطا می نماید.
برای نمونه چند آیه و حدیث در این مورد ذکر می شود که بیانگر این معنی می باشد:
1-«وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُم __ و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».(غافر:60)
در این آیه شرطی مقرر نفرمده و به صورت مطلق فرموده که هر کس مرا بخواند اجابتش می کنم. یعنی هر کس دعایی کند، خداوند پاسخش را می دهد. ادامه مطلب...
ایا با وجود انجام گناه می توان به اجابت دعا امید داشت؟
اجازه دهید در خصوص سؤال شما به شرح زیر بپردازیم:
انسان ها چند دسته اند:
1- کسانی که اهل گناه اند, ممکن است همه ی دعاها و یا برخی از آن ها به اجابت برسد! زیرا در روایات آمده است که گاهی خداوند چون دوست ندارد صدای بنده ای را بشنود همین که او چیزی درخواست کرد خواسته اش را برآورده می کند تا دوباره او را صدا نزند و در خانه اش نرود و بر عکس گاهی اجابت دعا و خواست بنده ای را به تأخیر می اندازد چون او را دوست دارد و مایل است او مکرر به در خانه اش بیاید و او را صدا بزند.
2- کسانی که اهل گناه نیستند و سعی می کنند تا جایی که ممکن است حدود الهی را رعایت کنند. در مورد این دسته اگر مصلحت الهی در استجابت دعای وی باشد، دعایش به اجابت می رسد و اگر دعای چنین کسی مستجاب نشد، قطعاً مصلحت خداوند این است که استجابت دعای او به تأخیر افتاده و یا اصلاً مستجاب نشود، که در آن هم مصلحتی است و خداوند می خواهد پاداش بهتری در عوض عدم استجابت این دعا در آخرت به بنده عنایت کند. (البته رعایت شرایط عمومی دعا ضروری است.)
فرض بفرمایید که شخصی حاجتی دنیوی دارد مثلاً: بیکاری، فقر، بیماری جسمی و روحی و ... و چندین سال است که دعا می کند و مستجاب نمی شود. می خواستم بدانم چنین فردی می تواند به زور از خداوند آن حاجت خود را طلب کند و وقتی خداوند آن حاجت را داد فرد دچار عقوبت اخروی می شود؟
در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
1- امام باقر علیهالسلام می فرماید : واللّه لا یُلِحُّ عبدٌ مُؤمِن علَى اللّه عز و جل فی حاجتِهِ إلاّ قضاها لَهُ . بـه خـدا سوگند هیچ بـنده مؤمنى در حاجت خود به درگاه خداوند عز و جل اصرار نورزد ، مگر آن که حاجتش را بر آورد . الکافی : 2 / 475 / 3 منتخب میزان الحکمة : 200
2- شما در موارد متعدد ، تاکید بر اصرار بر دعا را شنیده اید ولی در بیان برخی علما نیز می شنوید که خیلی اصرار بر دعا نکنید شاید به مصلحت شما نباشد ، چرا که شاید در آینده و یا در قیامت و پس از مرگ متوجه شویم که استجابت آن دعا به خیر ما نبوده و خدا را شکر کنیم که آن دعا را مستجاب نکرده است.
هر دو درست می گویند ولی شبهه تعارض بین این دو مطلب ، ناشی از مسامحه در استفاده لفظ دعا در گفته علما است.در صورتیکه منظور علما بر عدم اصرار بر دعا ، در واقع عدم اصرار بر استجابت دعا است.
پس در واقع انسان باید بر دعا اصرار کند ولی بر استجابت ظاهری اصرار نکند.
مدت 1 سال بود که تمام دعاهای مربوط به ازدواج را میخواندم. نماز اول وقت و روزه های مستحبی و...ولی بعد از 1 سال از درگاه خدا دست خالی برگشتم. خدا که خودش گفته ادعونی استجب لکم پس چرا دعای منو قبول نکرد. خیلی ناراحت و افسرده ام. فکر میکنم خدا دوستم نداره که جواب دعاهامو نمیده. من جواب میخوام؟
خیلی خوشحال هستم که ما را سنگ صبور خود قرار داده و حرف دلتان را با ما در میان گذاشتید.
باید توجه داشت که اراده ی انسان تنها جزیی از علت تحقق خواسته و آرزوست و گاه می شود که انسان مؤمن، با وجود سعی فراوان در رسیدن به هدفی، موانعی شناخته یا ناشناخته میان انسان و خواستهایش فاصله می اندازد. پس باید با سعی و تلاش منطقی و معقول و با نعمت تفکر و اندیشه و ارزیابی در راه رسیدن به خواسته، به راه افتاد ولی در هر حال مطیع و پیرو خواست الهی و راضی از آن بود و امور خود را باید به او واگذار کرد تا نتیجه آن سعادت و کامیابی واقعی باشد.
شما هم می دانید که توان ناقص آدمی از درک تمام ابعاد زندگی، عاجز است. دست گرم و قدرتمندی لازم است تا دستهای کودکان عقل ما را بگیرد و از کوچه پس کوچه های ناهموار و خطرناک دنیا عبور دهد و از همه ی دامهایی که دشمنان ناپیدای ما (نفس و شیطان) برایمان گسترده اند، به سلامت بگذراند و آرامش را به قلبمان هدیه نماید. ادامه مطلب...
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
لینک دوستان
لوگوی دوستان
پیوندهای مفید
فهرست موضوعی یادداشت ها
موضوعات ساختاری وبلاگ
مشترک شوید