محقق گرامي. ضمن پوزش از لحن سخن قبلي. بايد عرض كنم قصد جسارت نداشتم و تنها روش را تخطئه كردم. اينكه به كسي بگوييم تمام حرف و انديشه ات كلا غلط است روش خوبي نيست از كجا بايد فهميد كه حرف و انديشه خود ما درست است. شما از كجا مي دانيد انچه تصور مي كنيد كاملا درست و حقيقت است. ما حد اكثر مي توانيم مباحثه و مذاكره كنيم و به حقيقت به صورت نسبي نزديك شويم. حقيقت مطلق است اما فهم بنده و جنابعالي نسبي است بنابراين نمي توانيم غره شويم و فكر كنيم آنچه من مي فهمم كاملا درست و آنچه رقيب من مي فهمد كاملا غلط است . نمي شود معيار صحت و سقم مطالب را فهم شخصي من دانست. خوب شما به انچه معتقد هستيد احتمالا يقين داريد بنده هم پس از بيست سال كار در حوزه عقلي و عرفاني به آنچه اندوخته ام يقين دارم . در حالي كه حقيقت يكي بيشتر نيست. مشكل بين بنده و جنابعالي در انتخاب روش كلي است و بحث سر جزئيات نيست. راهبرد ما دو نفر با هم كاملا متفاوت است. فلسفه علمي است بشري و رهيافت فلاسفه غربي و يوناني است كه به ما صادر شده و ما با داشتن اسلام نيازي به آن نداريم. ملا صدرا هم خواست فلسفه را با دين درآميزد اما در بسياري از موارد رهيالت دين با فلسفه كاملا متفاوت است مانند بحث محوري توحيد. فلسفه از ابتدا وجود را مشركانه تقسيم مي كند به واجب و ممكن و به كج راهه مي رود و چه مصيبت ها كه در اثر همين تقسيم عايد فرهنگ و جامعه مسلمانان مي شود،؛ در حالي كه عرفان موحدانه به وجود واحد احد اعتقاد دارد كه يك اعتقاد ديني و توحيدي است. در هر صورت از شما متشكرم و عذر مي خواهم. موفق باشيد.