جوان و دانشجویی با دغدغه مسائل عقیدتی و سیاسی، طوری که اگر شبهه ای به ذهنم خطور کند سعی می کنم از سایتهای مرتبط بپرسم و به جواب آن برسم. حالا سوال بنده این است با توجه به گرفتاریهای درسی و کاری و ... بهتر است بیشتر به مطالعه بپردازم و معرفت دینی و اعتقادی خود را ارتقا دهم یا اینکه بیشتر وقت خالی خود را به انجام اعمال مستحبی همچون قرائت قرآن و زیارت عاشورا و ادعیه دیگر بپردازم؟ یعنی اگر قرار باشد بین این دو کار مهم جمع کنیم، بطوری که به یکی از این دو کار بیشتر بپردازیم از منظر دین و روایات کدام یکی بر دیگری ارجح است؟
وظیفه هر مسلمانى است که نسبت به اصول دین خود آگاهى کاملى داشته باشد و حتى المقدور نسبت به پرسشها و شبهاتى که درباره دین مطرح مى شود پاسخگو باشد. از اینکه می بینیم شما دوست عزیز به این وظیفه خود آگاهی کامل دارید بسیار خوشحالیم و از خداوند منّان برایتان طلب عافیت می کنیم.

«اهمیّت علم آموزی»
در تعلیمات و آموزه های دین اسلام هیچ چیز مذموم تر و بدتر از جهل و نادانی نیست. و لذا اسلام کسب علم را برای همه افراد جامعه تا جای ممکن ضروری و واجب فرض کرده است، حتی اگر لازم باشد برای این موضوع به خارج از مرزها سفر شود (1).
قرائت قرآن، ادعیه و زیارات معصومین (ع) در صورتی تأثیر عمیق خود را بر جان انسان می گذارند که با تأمل و تعمق همراه باشند. و این حاصل نمی شود مگر با تعقل و تفکر در آنها. امیر مؤمنان علی (ع) در این باره می فرمایند: هیچ خیر و سودی در قرائتی که بدون تدبر باشد نیست و هیچ خیر و سودی در عبادتی که خالی از تفکر باشد وجود ندارد (2). و تمام اینها (تعقل و تفکر) به میزان علم و دانایی انسان بر می گردد که هر چه میزان علم و دانایی او بیشتر باشد، تعقل و تفکرش از مرتبه و کیفیت بالاتری برخوردار است که ثمره این تعقل و تفکر افزایش معرفت و شناخت نسبت به خداوند تبارک و تعالی است. امام صادق (ع) از قول پدر بزرگوارشان علی (ع) نیز چنین فرمودند: همانطور که انسان در تاریکی و ظلمت از نور چراغ برای پیدا کردن راه و مقصود خود استفاده می کند (و جانش را نجات می دهد)، تفکر نیز وسیله ای است که انسان به سبب آن (مسیر بندگی اش را می یابد) و باعث زنده ماندن جانش می شود (3).

ادامه مطلب...

چرا خداوند تعالی روح ما را در دنیا عبودیت قرار داده است؟ چرا سجده؟ چرا پست شدن. آیا شما دوست دارید پست شوید؟ آیا شما دوست دارید پایین بیایید. درست است که با اینها ما رشد می کنیم اما؟ اگر با کسی آشنا شوی که به شما بگوید پیش من پوچی و چیزی نیستی و ... اما خیلی دوستت دارم و می خوام کمکت کنم بالا بری اما شرطش اینه که پیش من همش اظهار عجز کنی و خودت رو پست بدونی؛ آیا شما دوستی این فرد رو قبول می کنی؟

با تشکر از اینکه دغدغه ذهنی خود را با ما در میان گذاشته اید ، در پاسخ به آنچه مطرح نموده اید توجه شما را به چند نکته جلب می نمائیم :
اول : در خصوص علت قرار داده شدن روح عبودیت در انسان خوب است این نکته را بدانید : به هر میزان موجودى کامل تر و بى نیازتر باشد به رفع نیاز دیگران بیشتر اقدام مى‏کند و این از ویژگى ها و نشانه‏هاى موجود کامل و مهربان است. ادامه مطلب...