چه جوری میشه ایمانت رو قوی کرد؟
دوست گرامی. ایمان باور عمیق به خداوند است که در سخت ترین کوران های زندگی زایل نمی شود و به انسان قدرت و امید و استقامت می دهد. این باور عمیق محصول علم و معرفت و عمل و جهاد در راه خدا تحت رهبری اولیای خدا است. سعی کنید آگاهی و معرفت خود را به خداوند (ذات, صفات و افعال) او از طریق تلاوت عمیق و توحیدی قرآن کریم افزایش دهید و درباره معاد و قیامت هم مطالعه نمایید و به احکام خدا و دستورات او هم که در قالب دین ارایه می شود عمل کنید و خود را مجاهد در راه خدا بدانید و در صف حامیان و تلاش گران و مدافعان از اسلام عزیز و مطیع ولایت معصومان ع و ولی فقیه در زمان غیبت باشید، به طور قطع ایمان شما افزایش خواهد یافت. ایمان نتیجه علم و تلاش عملی است. موفق باشید.

اگر کسى گناه کبیره بکند و توبه کند، باز هم در روز محشر مجازات می شود؟
پاسخ: دوست گرامی. اگر کسی از روی ناآگاهی و غفلت گناهی بکند و بعد بیدار شود و توبه واقعی بکند حتما بخشیده خواهد شد و در آخرت مجازات نخواهد شد. اینکه کسی توبه بکند بعد هم دوباره مجازات شود این با بسیاری از آیات قرآن کریم تناقض دارد و با رحمت و مغفرت الهی سازگار نیست. البته رحمت الهی آنقدر شامل است که حتی برخی از گناهان بدون توبه بخشیده می شوند. این حالت برای کسانی ممکن است که اهل ایمان هستند و در مسیر خداوند حرکت می کنند و احیانا در اثر غفلت آلوده می گردند. برای این گروه اعمال نیکی که انجام می دهند اثر اعمال بدشان را می شوید و پاک می کند. موفق باشید.

توکل چیست؟
پاسخ: دوست گرامی. توکل از ارکان ایمان است. یعنی اگر کسی به علم و قدرت و اراده خدا ایمان داشت و او را حاضر و ناظر دانست, به او در کارهای مهم خود تکیه می کند و او را وکیل می گرداند و در نتیجه خیال اش از بابت آن کار راحت می شود و می داند که خدای متعال بهترین نتیجه را که مطابق مصلحت و حکمت خویش باشد عاید او خواهد کرد و به آنچه عاید او می شود راضی است و استرس و بی قراری ندارد و بلکه از این طریق به آرامش ایمانی دست می یابد. موفق باشید.

چگونه حاجی بمانیم؟
پاسخ: دوست گرامی. سفر حج در حقیقت سفری توحیدی به سوی خدا است. یک نوع تمرین توحید و یگانه پرستی است. در این سفر به صورت نمادین انسان می آموزد که چگونه باید خدامحور باشد و زندگی خود را برای خدا خالص گرداند. این حالت اختصاصی به حج ندارد، انسان موظف است که تمام زندگی خود را خدایی و خدا محور نماید، بنابراین برای حاجی موندن لازم است این مسیر ادامه پیدا کند. زندگی توحیدی و خدامحور ادامه مناسک حج و علت بقای آثار این سفر معنوی خواهد بود. سعی کنید در اندیشه و اخلاق و عمل خدا را در نظر بگیرید و یاد خدا را فراموش نکنید. موفق باشید.

با وجود ایمان و اعتقاد به خدا چرا وسوسه می شویم؟
پاسخ: دوست گرامی. ارزش انسان به داشتن قدرت اختیار و انتخاب است. اگر دو گرایش منفی و مثبت درانسان وجود نداشت, اختیار داشتن بی ارزش می شد و موضوع نداشت. در انسان هم گرایش فطری وجود دارد, هم غریزی. هم معنوی هم مادی و انسان است که باید میان این دو انتخاب کند. خدای متعال شناخت بد و خوب را نیز در نهاد انسان قرار داده است و الهمها فجورها و تقواها. نفس انسان همواره صحنه درگیری لشکریان خدا و جنود شیطان است. غلبه با هر طرف که باشد او به همان سمت کشیده خواهد شد. عقل و دین به انسان کمک می کنند تا جانب مثبت را انتخاب نماید و گمراه نشود و شیطان و نفس گمراه کننده اند. موفق باشید.

چگونه می توان عقل را تقویت و قوی کرد؟
دوست گرامی. کلی ترین عوامل تقویت کننده عقل انسان علم و تجربه است. البته عقل دو قسم است عقل معاش و عقل معاد که هر دو عقل با علم و دانش و تجربه عملی تقویت می شود. برای تقویت عقل معاد باید معرفت خدا و اندیشه های توحیدی اسلامی را تقویت کرد, انس با قرآن کریم و روایات در این زمینه بسیار راهگشا است . البته عمل هم در این زمینه نقش اساسی دارد و تجربه عملی و استفاده از تجربه دیگران نیز از عوامل اصلی است. برای مطالعه بیشتر سعی کنید مطلبی که در این زمینه در سایت نهاد هست در گزینه خودسازی مطالعه کنید. موفق باشید. http://akhlagh.porsemani.ir/

خلوص نیت چگونه اتفاق می افتد؟
دوست گرامی: نیت؛ یعنی اینکه انسان مقصد و مقصودش در زندگی خدا باشد و خلوص در نیت؛ یعنی هدف اش فقط خدا باشد و کسی را شریک خدا قرار ندهد. بنابراین بحث اخلاص زیر مجموعه بحث توحید است و کسی که در مسیر توحید حرکت می کند برای اینکه موفق شود, نیاز به اخلاص و همچنین صدق دارد. یعنی در ادعای یگانه پرستی راست بگوید و خالص هم باشد. درباره خلوص نیت پاسخ کمی طولانی خواهد بود, بنابراین توصیه می کنیم به سایت نهاد بروید و در گزینه عبادت و بندگی مطالبی درباره نیت و اخلاص و ریا هست مطالعه کنید. آدرس http://akhlagh.porsemani.ir/ موفق باشید.

فرق سیستم خودسازی در اسلام و غرب در چیست؟
موضوع خودسازی خود است. در خودسازی انسان می خواهد خودش را بسازد و رشد دهد. منتهی درباره خود نگرش هایی وجود دارد که تا روشن نشود، نمی شود خودسازی را تعریف کرد.
در یک نگرش دو نوع خود را مطرح می کنند, خود مجازی و خود حقیقی, خود مادی و خود معنوی, خود منفی و خود مثبت, بعد در خودسازی می گویند: خودسازی یعنی اینکه با خود منفی ات مبارزه کنی و به خود مثبت ات توجه کنی. خود مادی را مثلا تعدیل کنی تا خود معنوی رشد کند, از خود مجازی ات بگذری تا خود حقیقی حاکم شود.
چرا؟ چون حقیقت تو معنوی است، کمال و سعادت تو هم از طریق خود معنوی تامین می شود و خود مادی مانع رشد حقیقت معنوی تو است و تا از آن نگذری و تعدیل و تادیبش نکنی نمی توانی خود معنوی ات را رشد دهی و به کمال و سعادت برسی.
این سیستم درست است, اما در یک تعبیر بهتر و برتر درباره خودسازی می توان گفت: کمال و سعادت انسان در قرب نظری و عملی به خداوند و وحدت با خداوند است, یعنی درک توحیدی هستی و دین و در پی آن عمل و رفتار توحیدی. ادامه مطلب...

چگونه زندگی را به بندگی خدا تبدیل کنیم و قدمهای بندگی کدامند؟
روحیه معنوی شما را می ستاییم. برای اینکه انسان زندگی اش را به بندگی خدا تبدیل کند دو گام عمده لازم است علم و عمل. انسان با دو بال علم و عمل در این مسیر پرواز می کند. این دو گام در اصطلاح عرفانی تحت عنوان سیر و سلوک مطرح می شود, سیر و سلوک نظری و عملی.
منظور از سیر و سلوک نظری وصول به این معرفت است که انسان در هستی جز خدا و مظاهر او را نبیند و به این اعتقاد برسد که در هستی جز خدا و مظاهرش چیزی وجود ندارد.
از این منظر غیر خدا مفهومی است که ساخت ذهن ما است و وجود خارجی ندارد. انسان ها و تمامی اشیا، مظاهر و مخلوقات خداوند هستند و هستی جز ذات و صفات و افعال الهی نیست.ادامه مطلب...

چطور خدا رو باور داشته باشم، در حالی که دوسش دارم ولی دستوراتش روعمل نمی کنم؟
سؤال شما در حقیقت از دو بخش که در عین حال با یکدیگر نیز ارتباط دارند تشکیل شده است ؛ لذا باید هر یک را به صورت مستقل بررسی و سپس ارتباط آنها را بیان نمود .
نسبت به قسمت اول یعنی چگونگی باور کردن خداوند، باید گفت : براهین اثبات خداوند تنها از طریق عقل و نظر او را اثبات مى‏کنند، ولى این نوع اثبات باعث رسیدن به ایمان و مرحله یقین و باور نمی شود و تنها مسیرى که راه را برای الهی شدن و رسوخ ایمان و یقین در قلب فراهم می کند و اساساً موجب توجه به خداوند در زندگی می شود، راه دل و فطرت است. این راه در حقیقت خدایابى است نه اثبات وجود او. براى رسیدن به این هدف بایستى درون را از رذایل اخلاقى و آلودگى‏ها پاکیزه نمود و دل را با عمل به آموزه های شرعى صفا داد، تا آن وجودى را که از رگ گردن به انسان نزدیکتر است، در درون یافت؛ همو که مى‏گوید: فَإِنِّى قَرِیبٌ اجیب دعوه الداع (بقره/186) وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ(ق/16). ادامه مطلب...