حجت الاسلام قرائتی در برنامه درس هایی از قرآن با بیان وظایف انسان ها در قبال حق و باطل، گفت: افراد خوب که تعدادشان  اندک است نباید در راه حق از این که کم هستند،دچار وحشت شوند. خلاصه مباحث مطرح شده به شرح زیر است:

* سخن خدا، پیامبران و امامان معصوم (ع) سرچشم حق است

قرآن می‌فرماید "الحق من ربک" (بقره/147) اگر می‌خواهیم ببینیم چه حق است و چه باطل، ببینیم آن کسی که آفریدگار و پروردگار ماست، چه گفته است؟ خداوند گفته او حق است و غیر خدا باطل است، مگر اینکه از اولیای خدا باشد. مثلا این که چه غذایی حق است و چه غذایی باطل، باید بگوییم غذایی حلال است که خداوند گفته "کلوا" یعنی بخورید و هر غذایی را که گفته "لاتاکلوا" یعنی نخورید و آن باطل است.

حرف حق نیز اینگونه است که هر جا خدا گفته "قولوا" حق است و هرجا گفته "لا تقولوا" باطل است. وقتی می‌گوییم خدا، پیغمبر خدا و ائمه اطهار و علمای ربانی، یعنی هرکسی که سخنش به حرف خدا وصل می‌شود، حق است.

* حقانیت علم و عقل و بطلان ظن و گمان

ادامه مطلب...

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، دیرزمانی نیست که فریاد لبیک یا حسین در سراسر خاورمیانه به گوش می‌‌رسد، برادران و خواهران مسلمان از هنگامی که بیداری اسلامی مسیر خود را دوباره باز یافته است، نفوذ فرهنگ حسینی بیش از بیش احساس می‌شود، «فرانسیس فوکویاما» در سال 1986؛ یعنی در اوج پیروزی‌های رزمندگان اسلام در جبهه مقاومت علیه استکبار جهانی، در کنفرانسی در اورشلیم تحت عنوان «بازشناسی هویت شیعه» که توسط صهیونیست‌ها برگزارشد، گفت: «شیعه پرنده‌ای است که افق پروازش خیلی بالاتر از تیرهای ماست، پرنده‌ای که دو بال دارد؛ یک بال سبز و یک بال سرخ، بال سبز این پرنده همان مهدویت و عدالت‌خواهی اوست، چون شیعه در انتظار عدالت به سر می‌برد، امیدوار است و انسان امیدوار هم شکست ناپذیر است».
او همچنین اعتراف کرد : نمی‌توانید انسانی را تسخیر کنید که مدعی است، کسی خواهد آمد که در اوج ظلم و جور، دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، شیعه با این دو بال، افق پروازش خیلی بالاست و تیرهای زهرآگین سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی و ... به آن نمی‌رسد، از نظر فوکویاما شیعه بعد سوم هم دارد که بسیار مهم است «این پرنده زرهی به نام ولایت پذیری بر تن دارد، در بین کلیه مذاهب اسلامی، شیعه تنها مذهبی است که نگاهش به ولایت فقهی است، یعنی فقیه می‌تواند ولایت داشته باشد، این نگاه، برتر از نظریه نخبگان افلاطون است». 
بال سرخ شیعه که بر محور شهادت طلبی استوار است، از منظر فوکویاما یکی از عوامل اصلی است که تا کنون توانسته است انقلاب اسلامی ایران را در نظام بین‌الملل این چنین قدرتمند مطرح سازد، نه تنها بر عزت ایران اسلامی افزوده است، بلکه با گذشت 33 سال از پیروزی ارزشمند انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) تاثیر انقلاب اسلامی در سراسر خاورمیانه، حتی در خارج از مرزهای اسلامی بلکه نظام سرمایه‌داری نیز شنیده می‌شود، لذا برای بررسی تاثیر بال قرمز شیعه در گسترش بیداری اسلامی منطقه خاورمیانه و پیگیری اثرات آن در جنبش «وال استریت» با حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا باقرزاده عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی و آموزشی امام خمینی(ره) و مدیر مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم گفت‌و‌گو کردیم، وی با اشاره به تعبیر مقام عظمای ولایت از بیداری منطقه به عنوان بیداری اسلامی، تصریح کرد: بحث بیداری همان گونه که مقام معظم رهبری فرمودند؛ بیداری اسلامی است، هر چند که در اساس بیداری، انسان بودن نهفته است، اما در جهت‌دهی این بیداری؛ نه ماتریالیستی، نه کمونیستی، نه امپریالیستی، نه اومانیستی و نه آزادی‌خواهی صرف نیست، بلکه ماهیت بیداری در ملت‌های منطقه، اسلامی است و باید این گونه تفسیر شود و جهت‌دهی پیدا کند.

تاکید بر تعصبات قبیلگی و نژادی عامل اصلی تاخیر بیداری اسلامی در خاورمیانه است  ادامه مطلب...

ایا از ایمان میتوان تعریف حقیقی بدست آورد؟
پاسخ: کلمه ایمان اینطور نیست که بتوان برای آن یک جمله به صورت تعریف منطقی آورد و همه چیز روشن شود. ایمان یک فضا برای زندگی است در مقابل فضای زندگی کفری. انسان مختار است که به ماوای طبیعیت ایمان نیاورد و به صورت یک انسان مادی زندگی کند یا ایمان بیاورد و تمام زندگی خود را در راستای اهداف و آرمان های معنوی تعریف کند.
در یک مثال وقتی در کشوری انقلاب می شود. آنها در معرض این تصمیم قرار می گیرند که نوع حکومت لائیک را انتخاب کنند یا حکومت دینی را برگزینند. این یک انتخاب کوچک نیست، یک انتخاب بسیار بزرگ و دامنه دار است، چون هر یک را که بپذیرند, باید تمام اقتضاءات و قوانین کشور را مسانخ با آن قرار دهند. فضای حکومت دینی با فضای حکومت لائیک کاملا متفاوت است. همانطور فضای ایمان با فضای بی ایمانی کاملا تفاوت دارد.
ایمان یعنی باور کنی که غیر از این دنیای مادی ماورای طبیعت و عالم غیب و خدایی هم هست معادی و آخرتی هم هست و نبوت و رسالت انبیا و کتاب های آسمانی راست است و باید به اقتضای دستورات الهی زندگی کرد و تمام زندگی باید در راستای رضایت خداوند قرار بگیرد تا انسان به سعادت برسد. ایمان حقیقتی است که به تمامی حوزه های اندیشه و عمل, درون و بیرون, زندگی فردی واجتماعی, اخلاق و رفتار انسان نفوذ می کند و همه چیز را در راستای رضایت خداوند سامان دهی می نماید. در مقابل کفر، که فضای دیگری است و کاملا با این فضا در تضاد است، ولی باز به تمامی حوزه های انسانی نفوذ می کند. 
به اقتضای ایمان تمام صفات انسان شکل خاصی پیدا می کند و از آدمی شخصیتی ساخته می شود که با سایر افرادی که مومن نیستند, فرق اساسی دارد. مثلا در روایت از پیامبر خدا ص هست که: ایمان در ده چیز است: شناخت، فرمانبرى (از خدا)، علم، عمل، پاکدامنى، سختکوشى، شکیبایى، یقین،خشنودى و تسلیم (در برابر خدا). هر یک از این ده (رکن) کم شود، رشته ایمان از هم پاشیده شود.
اینها اموری هستند که لازمه ایمان اند و وقتی ایمان تعریف می شود که این امور باشند. البته در روایات صفات و ویژگی های فراوانی برای مومن معرفی شده است که باید مراجعه شود. ایمان حقیقتی است که اگر باشد انسان پاکدامن می شود, سخت کوش می شود، شکیبا می شود و مانند آن.
سر ایمان باورمندی یقینی به وحدت و مبدایت خداوند برای هستی و انسان و معاد و بازگشت انسان بعد از مرگ و پاداش و جزا است. اگر کسی چنین باوری داشت, تمام ارکان زندگی و رفتار و اخلاق اش مطابق این باور الهی خواهد شد و تغییر خواهد کرد.

چهار نوع نفس داریم(نفس رحمانی و ...) لطفاً آنها را برایم شرح دهید؟
از سوال شما تشکر می‌کنم. دقت کنید که نفس دارای تقسیمات متعددی است که آنها را برای شما نقل می‌کنم.
ابتدا ترجمه روایتی را که ازحضرت علی نقل شده می آوریم سپس اقوال را نقل می کنیم .
الف) (العلامة المجلسی فی البحار 61/ 84- 85 )
نفس از نظر على بن أبی طالب علیه السّلام
کمیل بن زیاد میگوید: بحضرت على بن أبی طالب علیه السّلام گفتم: نفس مرا به من معرفى کن. فرمود: اى کمیل! منظور تو کدام نفس است؟ گفتم: اى آقاى من مگر بیشتر از یکى است؟ فرمود: اى کمیل! نفس به چهار قسم تقسیم میشود:
1- نفس نامیه نباتیه 2- نفس حسیه حیوانیه 3- نفس ناطقه قدسیه 4- نفس کلیه الهیه. و هر یک از این چهار نفس داراى پنج قوه و دو خاصیت میباشد.

ادامه مطلب...

سلام جدیدا گهگاهی احساس میکنم به زودی میمیرم این چه حسیه،بهش توجه کنم؟
حقیقت امر این است که همه‌ی ما بزودی خواهیم مرد؛ ولی کمتر کسی به این مسأله توجه دارد. البته باید توجه داشته باشید که این احساس شما اگر به صورت افراطی باعث آزار می شود و دلیلی ندارد, بی مورد و ناشی از وهم است و نباید به آن توجه کنید.
دوست عزیز!
اینکه انسان دنیا را زودگذر بداند و حس کند که به زودی باید رخت سفر ببندد و به سرای باقی بشتابد, از جهات مختلف می‌تواند برکات زیادی را به همراه بیاورد؛ اما باید مراقب باشید که با درک حقیقت مرگ و یاد مرگ پویاتر و فعال‌تر از گذشته باشید.
دو گونه نگاه به مرگ وجود دارد. برخی مرگ را نابودی و پایان کار آدمی می‌دانند. روشن است که نتیجه‌ی چنین نگاهی پوچگرایی و مرگ امیدها و بی‌معنی شدن زندگی است. امّا در نگاه اهل دیانت، مرگ نوعی تکامل و پلی برای گذر به عالم برزخ است. لذا طبق این نگاه شخص متدین دائماً به این فکر است که در این دنیا برای بعد از مرگش توشه بردارد. بنابراین هر چه مرگ باوری او قویتر باشد، به همان اندازه نیز کوشاتر خواهد شد.

ادامه مطلب...

بنده خیلی دوست دارم ازلحاظ ایمان عالی باشم تلاش میکنم خودمو از گناه دور میکنم غیبتو وغیره نمیکنم نمازمو با اخلاص میخونم ولی تو این راه ثابت قدم نیستم بعد یه مدتی کدم باشم؟

تعهد و احساس مسئولیت شما نسبت به مسائل دینی قابل تقدیر است و امیدواریم که بتوانید در سایه این تعهد زندگی سعادتمندی را برای خود رقم بزنید .
در این نوشتاربه پاسخگویی موضوعاتی که مطرح نموده اید می پردازیم که با عنایت الهی برایتان مفید خواهد بود
همانگونه که شما نیز بگونه ای به آن اشاره نموده اید یکی مهمترین ویژگی های افراد مومن ثابت قدم بودن در مسائل دینی می باشد
رسول خدا در این باره فرموده اند : الْمُؤْمِنُ أَشَدُّ فِی دِینِهِ مِنَ الْجِبَالِ الرَّاسِیَةِ وَ ذَلِکَ أَنَّ الْجَبَلَ قَدْ یُنْحَتُ مِنْهُ وَ الْمُؤْمِنُ لَا یَقْدِرُ أَحَدٌ عَلَى أَنْ یَنْحَتَ مِنْ دِینِهِ شَیْئاً وَ ذَلِکَ لِضَنِّهِ بِدِینِهِ وَ شُحِّهِ عَلَیْهِ (بحار الأنوار ج‏64 ص 299 ) ؛« مؤمن در دینش از کوه‏هاى بلند هم سخت‏تر و پابرجاتر مى‏باشد زیرا کوه‏ها را با کندن و تراشیدن مى‏توان در آن نقصان پدید آورد، ولى از مؤمن نمى‏توان چیزى کاست، زیرا او نسبت به دینش بخل مى‏ورزد و به دیگران نمى‏دهد »
لذا اگر بخواهیم ما نیز به چنین مرتبه و جایگاهی از ایمان نائل گردیم ، باید راههای رسیدن به این قله رفیع شناخته و در متن زندگی خود پیاده نمائیم .
بطور خلاصه با لحاظ نمودن دو موضوع می توان به این هدف دست رسی پیدا کرد که ما در اینجا بدلیل ممانعت از طولانی شدن پاسخ ؛ بیشتر به فهرست و سرفصلهای آنها اشاره می نمائیم :
موضوع اول : تقویت عواملی که باعث استقرار و تثبیت ایمان در وجود انسان می گردند

ادامه مطلب...

سلام چه دعاهایی باعث میشه که جلو دیگران جذاب باشیم ومورد احترام دیگران قرار بگیریم!؟با تشکر
پاسخ: در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
الف- از نظر قرآن ایمان و عمل صالح انسان را در نزد دیگران عزیز و محبوب می سازد : اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ اَلرَّحْمنُ وُدًّا ؛کسانى که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند خداوند براى آنان محبتى در دل‏ها قرار خواهد (مریم، آیه 96 )
ب-بر اساس آنچه در روایتی امده است زیاد خواندن سوره نجم موجب می شود فرد نزد مردم محبوب واقع شود.{ثواب الاعمال 116} .)
و نیز از روایات به دست مى‏آید که رعایت امورى چند موجب جلب توجه و محبت دیگران است از جمله: 1- دین‏دارى، 2- افتادگى و تواضع، 3- بخشندگى، 4- خوشخویى (چهره شاد و روى باز)، 5- مهربانى و اظهار دوستى به دیگران، 6- دل برکندن از آن چه مردم دارند (طماع نبودن)، 7- رعایت انصاف در معاشرت با دیگران، 8- کمک مالى به دیگران در سختى و خوشى (مانند قرض‏دادن)، 9- وفادارى.
میزان الحکمه، ج 1، احادیث 3045 - 3060 .
ج- تجربه شده که هر کس هفت مرتبه آیه 7 از سوره ممتحنه «عسی ان یجعل بینکم و بین الذین عادیتهم منهم موده و اله قدیر، و الله غفور رحیم» را به کف دست خود بخواند و بدمد، سپس به صورت خود بکشد، هر که او را ببیند، دوستش دارد .
همچنین هر کس هفت روز، روزی 25 مرتبه صبح و 25 مرتبه عصر دعای زیر را بخواند، در جلب محبت دیگران اثر عظیم دارد.
«بسم الله الرحمن الرحیم سخرلی فلان ابن فلان الحمدلله رب العالمین یا رقیب سخرلی قلبه الرحمان الرحیم یا ودود سخرلی فلان ابن فلان مالک یوم الدین یا رقیب سخرلی قلبه ایاک نعبد و ایاک نستعین یا ودود سخرلی فلان بن فلان اهدنا الصراط المستقیم یا رقیب سخرلی فلان بن فلان صراط الذین انعمت علیهم یا ودود سخرلی فلان بن فلان غیرالمغضوب علیهم یا رقیب سخرلی فلان بن فلان و لاالضالین یا ودود سخرلی فلان بن فلان».
د- همچنین عمل به دستورات زیر در جلب محبت مفید است:
- اسم« ودود» از نام های مقدس الهی است و در جلب و ایجاد محبت اثر فراوانی دارد .
- گفتن ذکر« یا ودود» به تعدد 1001 مرتبه در ایجاد محبت مفید و موثر است .
- خواندن آیه 96سوره مریم نیز برای جلب محبت و دوستی راهگشا است : إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا

من با دخترهای زیادی رابطه نزدیکی داشته ام بارها توبه کردم ولی مورد ناز و عشوه دختران قرار گرفتم و توبه شکستم چه کنم از شهوات وسوسه انگیز دختران زیبا رو و خوش اندام رهایی پیدا کنم؟
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز پولاد
زنم بردیده تا دل گردد آزاد
از خدا توفیق بازگشت حقیقی به او را بخواهید. گناه انسان را بیچاره می‌کند. گناه قلب مومن را پاره پاره می‌کند. ولو ظاهر کاری لذتی هم داشته باشد، باطنش سم و کثافت است ، آتش خوردن است.
این حرف‌ها شوخی نیست ، داستان نیست، خرافه نیست. بلکه راستگو ترین ِ انسانها، خاتم الانبیاء ، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم از آن به ما خبر داده است. اگر باور کردیم ، تکان می‌خوریم عوض می‌شویم بلکه تا زمانی که کاملا پاک شویم و از گناه نجات پیدا کنیم دیگر خواب و خوراک نداریم و از ترس ِ آتش گناه به خود می‌پیچیم.
خوشا به حال کسی که از بدی عملش به درگاه خدا عذر تقصیر ببرد، نالان و گریان شود وپذیرش توبه‌اش را از خدا بخواهد.
برادر! گناه انسان را در درگاه رب الارباب سر افکنده می‌کند و پشیمانی واقعی و توبه می‌تواند ما را از بدبختی و سرافکندگی ابدی نجات دهد. در رحمت الاهی به روی همه توبه کنندگان باز است.
تذکراتی است که اگر به آنها دقیقا عمل کنید، امید داریم که إن شاء الله موثر واقع شود:

ادامه مطلب...

روایتی را از قول امیرالمومنین (ع) شنیدم که می فرمایند : شخص ، مزه ایمان را نمی چشد مگر آنکه دروغ گفتن را حتی به صورت شوخی ترک کند، حال سوال بنده این است که: اگر مطلبی را که حقیقت ندارد به صورت شوخی به طرف مقابل بگوئیم ، در حالی که او می داند که حقیقت ندارد و صرفا جهت شوخی و مزاح باشد مانند اینکه بگوییم ( من خودم شش قرن پیش همسایه حافظ شیرازی بودم )، آیا حرام است؟
در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
1- آن چه در روایات بیان شده حرام بودن شوخی دروغ نیست بلکه گفته شده که شوخی دروغ موجب می شود که بنده طعم ایمان را نچشد .
2- البته از مجموع روایاتی که در مورد لزوم اجتناب از شوخی حرام است برخی علما حرمت آن را استفاده کرده اند .
2- ایمان وقتی به حد نصاب و کمال می رسد انسان شیرینی و لذت آن را می چشد و شوخی دروغ طبق گفته روایات موجب می شود که ایمان به حد نصاب رشد و کمال خود نرسد و انسان گوارایی و طعم شیرین ایمان و ثمره و میوه ایمان را نچشد .
3- بنا بر این لحن و رویکرد این روایت بیان حرمت شوخی دروغ نیست ولی برای مومن شایسته است این کار انجام نشود.
4- فلسفه نهی از دروغ یه شکل شوخی آن است که دروغ گفتن به شوخی، کم کم انسان را بر دروغ جدی جرأت می دهد و قبح و زشتی دروغ را در نزد او تضعیف کرده و یا از بین می برد و دروغ گفتن برای او اسان و راحت می شود و با نهی از شوخی دروغ نسبت به رسیدن انسان به این مرحله پیشگیری شده است .

ادامه مطلب...

جوان و دانشجویی با دغدغه مسائل عقیدتی و سیاسی، طوری که اگر شبهه ای به ذهنم خطور کند سعی می کنم از سایتهای مرتبط بپرسم و به جواب آن برسم. حالا سوال بنده این است با توجه به گرفتاریهای درسی و کاری و ... بهتر است بیشتر به مطالعه بپردازم و معرفت دینی و اعتقادی خود را ارتقا دهم یا اینکه بیشتر وقت خالی خود را به انجام اعمال مستحبی همچون قرائت قرآن و زیارت عاشورا و ادعیه دیگر بپردازم؟ یعنی اگر قرار باشد بین این دو کار مهم جمع کنیم، بطوری که به یکی از این دو کار بیشتر بپردازیم از منظر دین و روایات کدام یکی بر دیگری ارجح است؟
وظیفه هر مسلمانى است که نسبت به اصول دین خود آگاهى کاملى داشته باشد و حتى المقدور نسبت به پرسشها و شبهاتى که درباره دین مطرح مى شود پاسخگو باشد. از اینکه می بینیم شما دوست عزیز به این وظیفه خود آگاهی کامل دارید بسیار خوشحالیم و از خداوند منّان برایتان طلب عافیت می کنیم.

«اهمیّت علم آموزی»
در تعلیمات و آموزه های دین اسلام هیچ چیز مذموم تر و بدتر از جهل و نادانی نیست. و لذا اسلام کسب علم را برای همه افراد جامعه تا جای ممکن ضروری و واجب فرض کرده است، حتی اگر لازم باشد برای این موضوع به خارج از مرزها سفر شود (1).
قرائت قرآن، ادعیه و زیارات معصومین (ع) در صورتی تأثیر عمیق خود را بر جان انسان می گذارند که با تأمل و تعمق همراه باشند. و این حاصل نمی شود مگر با تعقل و تفکر در آنها. امیر مؤمنان علی (ع) در این باره می فرمایند: هیچ خیر و سودی در قرائتی که بدون تدبر باشد نیست و هیچ خیر و سودی در عبادتی که خالی از تفکر باشد وجود ندارد (2). و تمام اینها (تعقل و تفکر) به میزان علم و دانایی انسان بر می گردد که هر چه میزان علم و دانایی او بیشتر باشد، تعقل و تفکرش از مرتبه و کیفیت بالاتری برخوردار است که ثمره این تعقل و تفکر افزایش معرفت و شناخت نسبت به خداوند تبارک و تعالی است. امام صادق (ع) از قول پدر بزرگوارشان علی (ع) نیز چنین فرمودند: همانطور که انسان در تاریکی و ظلمت از نور چراغ برای پیدا کردن راه و مقصود خود استفاده می کند (و جانش را نجات می دهد)، تفکر نیز وسیله ای است که انسان به سبب آن (مسیر بندگی اش را می یابد) و باعث زنده ماندن جانش می شود (3).

ادامه مطلب...